Wakacje Juli

Lady Van De Kamp

Z czasem jesteśmy w stanie przyzwyczaić się do wszystkiego, niezależnie czy są to rzeczy przyjemne czy tez wręcz przeciwnie. Tak samo było z Julie i jej pracą. Z czasem przyzwyczaiła się do ciągłego bycia w ruchu, do niemożliwości odpoczynku choć na chwilę. Jednak nauczyła się tez wykorzystywać każdą pozornie zapracowaną chwile na niewielkie przyjemności. Ostatnio bardzo polubiła sprzątać powierzchnie blatu barowego. Niby zapracowana zerkała wtedy na sale i obserwowała co dzieje się po drugiej stronie. Tak się składało, że zazwyczaj „zupełnie przypadkowo” kiedy sprzątała Benet szedł z tacą. Ta krótka chwila wystarczała na spojrzenie i uśmiech. Tak tez było i tym razem. Ich spojrzenia się spotkały po czym chłopak zniknął za filarem. Potem było słychać tylko trzask szkła.
- Juuulie! – krzyknął szef i pociągnął dziewczynę za rękę na drugi koniec baru – Tylko popatrz co zrobiłaś! – wskazał Beneta zbierającego z podłogi resztki tego co miał na tacy.
- Ale, przecież to nie ja – zaprzeczyła szybko dziewczyna – przecież widziałeś, że stałam za barem.
- No właśnie widziałem. Tylko zawsze gdy jesteś w pobliżu biednemu chłopakowi wszystko leci z rąk i jak on niby ma pracować?
- No, ale to chyba już nie moja wina?
- Owszem twoja. Od teraz musicie dostawać zmiany w innych godzinach.
Julie popatrzyła na Jesusa z ironią. I niby wszystko byłoby jeszcze jako tak, gdyby nie Raul, który akurat przechodził obok nucąc „Love is in the air”. Tak, życie na barze zaczynało nabierać tępa. A Julie miała się dopiero przekonać jak spostrzegawczy są Hiszpanie i jak strasznie lubią plotkować.
- Co Benet znów upuścił tace – powiedział dopiero zaczynający prace Jose Luiz – Julie jak możesz być taka okropna – skwitował cała sytuacje i puścił do dziewczyny perskie oko.
- Ale – zaczęła dziewczyna, jednak stwierdziła, że ta rozmowa nie ma sensu i poszła do kuchni.
Wieczorem została wpuszczona na głęboką wodę jeśli chodzi o prace. Dość, że szef kazał jej chodzić miedzy stolikami z tacą to jeszcze był piątek i hotel przedstawiał musical Greasse. W szczycie sezonu na to przedstawienie przychodziło ponad 700 osób i wszyscy chcieli pić i jeść, a kelnerów było tylko 5. Tak więc była to jedna z najgorszych nocy w ciągu tygodnia.
Nie raz Julie podziwiała Antonia, który potrafił pełną tacę unieść tylko na 3 palcach, jednak w praktyce wcale nie okazało się to takie łatwe. Jeszcze minie trochę czasu zanim dziewczyna nauczy się nosić pełna tace w jednej ręce. Pozostawiona sama sobie Julie zaczęła przeciskać się między stolikami i zbierać zamówienia. Potem wracała już z drinkami do danego stolika. Ponieważ był to jej pierwszy raz na tarasie, zdarzało się, ze stawała pośrodku nie wiedząc gdzie zanieść danego drinka. Na szczęście ludzie byli wyrozumiali.
- Panie zamawiały Coco loco i Tropical? – spytała Julie podając drinki do stolika dwóch starszych pań
- Tak kochana, dziękujemy – odpowiedziała hiszpanka – Ile płacimy?
- 12 euro – powiedziała wyciągając rachunek z kieszeni
Może to i była jej pierwsza noc z tacą, ale nie często widzi się coś takiego. Jak tylko podała cenę obie panie wręcz rzuciły się na swoje torebki w poszukiwaniu portfeli. Kobieta po prawej była szybsza i już otwierała portmonetkę, gdy druga szturchnęła ja niby przypadkowo łokciem.
- Oj przepraszam kochana, ale przestań już szukać ja zapłacę.
- Nie wygłupiaj się, przecież już znalazłam portfel – odpowiedziała jej koleżanka, wyrywając jej portfel z ręki.
- No przecież stać mnie by zapłacić – powiedziała kobieta próbując odzyskać swoją portmonetkę.
Julie stała nie mogła oderwać wzroku od tej sceny. Jeszcze jej się nie zdarzyło by dwie osoby prawie, że się pobiły o to kto płaci.
- Masz dziecko – powiedział jedna z kobiet wpychając Julie banknot do ręki
W tym samym czasie druga kobieta zrobiła to samo. Zaskoczona Julie nie wiedziała od której z klientek wziąć pieniądze, bo jeszcze źle wybierze i kobiety rzucą się na nią. Jak wiadomo z wariatami trzeba ostrożnie.
- To może panie zapłacą po połowie? – spytała w końcu. Klientki tylko popatrzyły na siebie zaskoczone, widać coś takiego nie przeszło im wcześniej przez głowy.

Nina

Podoba mi się. Bardzo. Poza kilkoma błędami ort, których nie będę tu wytłuszczać, bardzo ciekawe, zwłaszcza ta część z love is in the air xD
i nie myśl, że cię ominie opowiadanie co jest czerpane z rzeczywistości a co fikcją XD

Lady Van De Kamp

Granmor

Taa, mhm, a ja mam same piątki z matmy. Wink