3.07 Bang

PAWEŁ

Na mnie też ... Obejrzałem przed chwilą drugi raz ... emocje juz troche mniejsze bo dokładnie wiedziałem co się wydarzy ale delektowałem się wszystkimi szczególikami jakie mogłem dostrzec podczas drugiego oglądania. Seans 03x07 nr 2 też rozczulił mnie pod koniec odcinka ... ten odcinek zdecydowanie ma w sobie to coś i gdybym wiedział, że tak na niego zareaguję obejrzałbym go nieco pozniej po raz pierwszy zeby pozniej móc wszytko spokojenie przeanalizować przy zasypianiu Smile

Gabim

Tak Nora zastrzelona, no tego się nie spodziewałam. Ten odcinek raczej należał do smutnych. Chociaż jak zawsze śmieszna była Ida Greenberg ("mówiłam Ci że będą mieli jedzienie"):)Przy niej zawsze się uśmieję Smile

No i Gaby oczywiście, szczególnie początek.

PAWEŁ

Wracjąc do smiesznych sytuacji żeby nie robić z tego odcinka całkeim wprawiającego w depresję to były to (te pamiętam):
* nieświadomy Tom wpadający do Bree żeby zaopiekowała się dziećmi bo "Lynette bardzo dobrze bawi się w sklepie";
* Ida ze stwierdzeniem, które napisała Gabim;
* początkowa faza sprzeczki Gabby i Carlosa ;
* hmmm.... więcej nie przychodzi mi do głowy; ...

Gabim

Tak, i jak Tom u Bree powiedział "Urządzacie przyjęcie?" Smile

Tom S.

No to ja może wróce do tej smutnej części odcinka. Powiem to tak: nie pamiętam aby w moim życiu jakiś inny film lub serial zrobił na mnie takie wrażenie. Oczywiście łezka była, a może nawet kilka. Najbardziej mnie dobiło jak dzieci Lynette pytały kiedy mama wróci ze sklepu i jak Tom podbiegł do Lynette kiedy wywozili ją ze sklepu. Zresztą już zaczeło mnie "brać" kiedy wszyscy zaczeli wychodzić ze sklepu. Wtedy musiałem szybko wyłączyć DH bo bym się całkiem rozpłakał. No i ten sen Lynette o Mary Alice... Wiem na 100% że szybko nie obejrze tego odcinka ponownie. Jak to oglądałem czułem jakby ci wszyscy ludzie z Wisteria Lane byli moimi znajomymi lub rodziną, jakby to co stało się tam, w tym sklepie, dotyczyło kogoś mi bliskiego. Nie wiem czy dokładnie wyraziłem to co teraz czuję ale nie jest łatwo mówić o takich sprawach.

A wcześniej gdy czytałem wasze wypowiedzi, wasze wrażenia po tym odcinku, pomyślałem "bez przesady może jest w nim coś smutnego ale żeby odrazu płakać?" Teraz wiem, że na mnie ten odcinek podziałał mocniej niż na niektórych z was [no nareszcie łzy znikły mi z oczu]. A teraz gdy już znam dokładnie cały odcinek nie miałbym odwagi go obejrzeć ponownie. Bo wydaje mi się, ża zadziałałby na mnie jeszcze mocniej niż za pierwszym razem. Bo wiedziałbym co się zdarzy za chwile....

Nina

Nie wstydź się łez, ja od razu napisalam że ryczałam całe ostatnie 10 minut. Wink

Już jak Nora umierała zaczęłam a skończyłam dopiero jakieś 5 czy dziesięc po napisach końcowych.

PAWEŁ

Na mnie ten odcinek podziałał podobnie jak na Toma tylko byłem pod takim wrażeniem, że nie umiałem tego dobrze ubrać w słowa ... i musiałem obejrzeć go drugi raz ...

Tom świetny podpis - dałbym za niego nawet 11