House M.D. [Dr House]

Mikołajek

POST: 12 września 2011

Sahem

UWAGA. BĘDĄ SPOILERY DLA TYCH CO NIE OGLĄDALI 8 SEZONU!

Obejrzałem ostatni sezon. Dopiero teraz, bo głupi czekałem na to, że TVP2 po tylu latach emisji postanowi także zakupić ostatni sezon i nie pozostawi widzów bez najważniejszych odpowiedzi.
A jednak. Ostatecznie zraziłem się do polskich stacji i nigdy już nie zawierzę w ich dobre intencje. Jeżeli będę chciał coś obejrzę to znajdę to w internecie.
Przede wszystkim jestem z siebie dumny, bo udało mi się dotrwać bez przeczytania ŻADNEGO spoileru dotyczącego samego finału jak i sezonu 8. Raz, czy może dwa obejrzałem promo do jakieś odcinka, ale w sumie udało mi się dotrwać w niewiedzy, co dość pozytywnie wpłynęło na odbiór końcowego sezonu.

Zacznę może od samego początku. Początku 8 sezonu. Sezonu, który obejrzałem w ciągu pięciu dni. Dużo tego było, ale muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałem na kolejny odcinek (to znaczy, aż ten pojawi się na moim dysku).
Przede wszystkim - pokochałem doktor Park. Doktor Adams także. Twórcy po raz kolejny udowodnili, że potrafią napisać naprawdę dobre postacie, które przez cały czas trzymają się swojej roli i nie wychodzą spoza rozrysowane im ramy. To się ceni. Może nawet na tyle, że po dwóch, czy trzech odcinkach bardziej interesowały mnie losy bohaterów, niż zagadki medyczne. Perypetie Park, która bezskutecznie próbuje wmówić sobie i innym, że nie ma ochoty przespać się z Chasem. Adams, która w końcu ulega presji i postanawia się umówić z Robertem, który w końcu zrozumiał, że sypianie z kim popadnie nie jest rozwiązaniem.
Później wróciła Dominika. I uwierzyłem, że House znów może czuć się kochany. Cóż. Mógł, ale jak zwykle (co się ceni) wszystko zniszczył.
Foreman na miejscu Cuddy? Cóż. Rozważałem jego kandydaturę, ale byłem pewny, że dadzą tam kogoś innego. Myliłem się, no i może dobrze, bo dodatkowa postać mogłaby być zbędna.
Ale wracając jeszcze do premiery - fajnie było zobaczyć jak wszystko zmieniło się podczas nieobecności House'a. Zmiany w szpitalu, cięcia, redukcje.
Nie twierdzę, że sezon był idealny. Nie był. Często wątki były dość przewidywalne (jak zwolnienie z więzienia Adams i jej zatrudnienie przez House'a). Ale nie o to chodzi. Całość przyjemnie się oglądało i jak na 8 sezon to trzeba przyznać, że to niezwykle trudne zaciekawić widza. Twórcom House'a się to udało.
Cieszę się, że nie zabili Willsona. Znaczy, zabili go, ale nie na ekranie. Dla mnie było to chyba najlepsze rozwiązanie, bo ciężko byłoby mi patrzeć na śmierć tak przyjemnego bohatera.
Ale najważniejsze - śmierć głównego bohatera. Dla mnie House mógł skończyć się tylko na dwa sposoby - albo śmiercią Grega, albo też szczęśliwym zakończeniem. Obojętnie, czy przy boku Cuddy, Dominiki, jakiejś prostytutki. Po prostu. W związku, uśmiechniętego. Twórcy jednak poszli po coś innego. I... dobrze wyszło! Przyznaję, że aż do momentu na pogrzebie, gdzie James dostaje sms'a od House'a myślałem, że Greg nie żyje. No dobra... Nie pasowało mi tylko to, że wszyscy tajemniczo milczeli o drugim ciele, co wzbudziło moje podejrzenia. Nie miałem jednak czasu nad nimi rozmyślać, bo wkrótce wszystko stało się jasne.
Powroty postaci? Fajnie było zobaczyć znowu Masters, matkę House'a, Cameron, Trzynastkę, Amber, Stacy, Kutnera i innych.

Końcowa sekwencja pokazująca życie bohaterów? W stylu DH (może nie "w stylu DH", ale widać, że twórcy zastosowali podobny chwyt). Fajnie, że to Chase przejął schedę po House'ie, że Adams i Park zostały, by dla niego pracować. Miło było zobaczyć Taub'a pogłębiającego stosunki rodzinne. Cameron i jej nowa rodzina była fajnym obrazkiem, ale zdjęcie na jej komputerze z czasu jeszcze starego zespołu po prostu wspaniałe. Przyjemnie wiedzieć, że pomimo końca wszyscy jednak żyją dalej.
Zabrakło mi tylko tutaj Cuddy (czy to w halucynacjach House'a, czy też na pogrzebie, czy nawet w końcowej sekwencji. Brakowało też Trzynastki w tych scenkach (przy okazji muszę tutaj wyrazić swoje zadowolenie z tego, jak House ją potraktował - zwolnił ją zmuszając jednocześnie do tego, by robiła to co chciała. Udowodnił, że tak naprawdę przez cały czas na nich wszystkich mu zależało). Samo zakończenie z House'm i Willsonem odjeżdżającymi w siną dal jakoś wyjątkowo mnie nie urzekło, ale nie mogę narzekać. Najważniejsze, że obaj zeszli z ekranu żywi.

No i to co zostawiłem sobie na koniec. Za co zapamiętam House'a? Za końcowy duet Park z chłopakiem z kapeli na koniec 17 odcinka. Świetnie im to wyszło i jak dla mnie doskonale pasuje do podkreślenia całego serialu.
(to ta scena: http://www.youtube.com/watch?v=oh_sKxs6Vk8 - nieco złej jakości, sam dźwięk, ale zawsze coś. W odcinku wyglądało to lepiej).

Q.m.c.

A ja nadal utknęłam w martwym punkcie jakim był finał 7 sezonu. Nie mogłam sobie wyobrazić serialu bez Cuddy Rolling Eyes

Nie chodzi o to, że serial bez Huddy nie miał dla mnie sensu, bo House to serial, który ceni się przede wszystkim za coś innego niż wątki miłosne, ale po tym "słodko-gorzkim" 7 sezonie nie miałam weny na kolejny... Rolling Eyes

Po Twoim opisie pozostaje mi chyba tylko nadrobić ten ostatni sezon w tzw. "wolnym czasie" (którego jak zwykle brakuje Rolling Eyes

)

Sahem

Mikołajek